top of page

Lęk, smutek, wstręt, złość, żal, rozgoryczenie, rozczarowanie, samotność- co z tym zrobić?

Codziennie przeżywamy wachlarz i całą gamę różnych przyjemnych i nieprzyjemnych uczuć. Oczywiście z przyjemnymi nie ma nikt problemu :). Kiedy jednak doświadczamy już tych nieprzyjemnych, które przysparzają nam dużo doznań i dyskomfortów fizycznych, budzą w nas nieprzyjemne szaro-bure myśli to wówczas coraz zastanawiamy się co z tym zrobić, jak temu zapobiec, jak ich uniknąć. Słowo klucz - uniknąć :). Dlaczego uniknąć a nie się zmierzyć, zaakceptować? A może by tak potraktować siebie i doświadczane uczucia jak Małego bezbronnego Szczeniaczka ?

Proponowane ćwiczenie jest zaciągnięte z książki:

Dorastanie bez lęku.

Krok 1. Obserwacja: zamknij oczy lub spuść wzrok i skup się na tym co przeżywasz, czujesz. Zauważ, gdzie w ciele odczuwasz np. lęk i inne uczucia, które się pojawiają. Wyobraź sobie, że są one jak mały szczeniaczek, którego właśnie przyniosłeś/ przyniosłaś do domu. Jak wygląda Twój szczeniaczek (pupil) ? :)

Pozwól uczuciom by tam, gdzie są, jakby były małym szczeniaczkiem absorbującym i domagającym się Twojej uwagi. Pogłaszcz je po głowie i przyzwól na to, by przebywały tam gdzie są, tak długo jak zechcą. Obserwuj swoje uczucia z ciekawością, podobnie jak obserwuje się szczeniaczka, którego przyniosło właśnie się do domu.



Krok 2. Oddychanie

Wciąż obserwując swoje uczucia jak szczeniaczka, zapewnij pieskowi świeże powietrze do oddychania. Nie uduś go. Otwórz okno lub włącz wiatrak. Zaczerpnij powietrza, pooddychaj pełna piersią przez chwile. Obserwuj co będzie się działo. Czy nastąpiła jakaś drobna zmiana? Oddychaj uważnie dalej - wdech nosem, wydech ustami - jak fala, nie zatrzymuj się.



Krok 3. Miejsce dla szczeniaczka

Ponownie skieruj swoją uwagę na uczucia pod postacią szczeniaczka. Nadal zapewniaj pieskowi powietrze do oddychania. Wyobraź sobie, że w jakichś sposób otwierasz się w środku i robisz szczeniaczkowi więcej miejsca do biegania. Okazujesz jemu życzliwość. Zapewnij jemu wielką przestrzeń. Teraz weź głęboki wdech i skieruj powietrze w tę wielką, pustą przestrzeń, którą stworzyłeś/stworzyłaś wokół swoich uczuć i szczeniaczka. Ujrzyj oczami wyobraźni swoje uczucia jako małego bezbronnego pieska - daj szczeniaczkowi coś do zabawy oraz zadbaj o to, by czuł się dobrze i bezpiecznie. Spróbuj swoim oddechem tak rozszerzyć tę przestrzeń, jakby miała się rozciągnąć na cały wszechświat. Oddychaj przez kilka minut. Zauważ jak zachowuje się w tym czasie Twój Szczeniaczek.



ćwiczenie zaczerpnięte z książki Dorastanie bez lęku. str. 106-107 Polecam bardzo dobra pozycja do autoterapii, wiele zadań, przejrzystych tabelek. Miło się czyta i analizuje:) Polecam


Pozdrawiam,

Kamila Stefanik

bottom of page