top of page

Wewnętrzny Gaslighter – Głos, który Odbiera Ci Zaufanie do Siebie

  • rzeszowpsycholog
  • 22 maj
  • 3 minut(y) czytania

Czy zdarza Ci się kwestionować własne emocje, pamięć albo intuicję? Myślisz: "Może przesadzam", "Może to ja źle zapamiętałem", "Pewnie jestem zbyt wrażliwa"? "Czy powinnam tak się czuć"?


Możliwe, że to nie przypadek albo możliwe, że działa w Tobie „wewnętrzny gaslighter” – tryb psychiczny ukształtowany przez doświadczenia z dzieciństwa, który podważa Twoją rzeczywistość i zaufanie do samego siebie.





Czym jest gaslighting?


Gaslighting to forma psychicznej manipulacji, która sprawia, że osoba zaczyna wątpić w swoje wspomnienia, postrzeganie rzeczywistości, a nawet w zdrowie psychiczne. Termin pochodzi z filmu „Gaslight”, gdzie mężczyzna celowo manipuluje otoczeniem, by wmówić żonie, że traci zmysły. Zdradliwa natura gaslightingu polega na tym, że podważa on zdolności, które są potrzebne, aby go rozpoznać i się przed nim bronić. (za: Offer Maurer „The Inner Gaslighter Mode: A Schema Therapy Perspective on Self-Doubt and Reality Distortion”)


Obraz Marcin z Pixabay
Obraz Marcin z Pixabay

Jak powstaje wewnętrzny gaslighter?


W dzieciństwie dziecko potrzebuje stabilnej, przewidywalnej opieki i potwierdzania jego emocji oraz doznań. Jeśli jednak opiekunowie:

  • zaprzeczali faktom („To się nie wydarzyło”),

  • umniejszali emocjom („Jesteś przewrażliwiona”),

  • mieszali w głowie (zmieniali wersje wydarzeń, unikali odpowiedzi),

  • nie reagowali na krzywdę,

dziecko zaczyna internalizować ten sposób traktowania – powstaje wewnętrzny gaslighter: wewnętrzny głos, który sabotuje zaufanie do samego siebie.


Po co to dziecko robi?


To mechanizm przetrwania. Uznanie, że rodzic się myli lub krzywdzi, może być zbyt bolesne – dziecko woli uwierzyć, że samo jest „dziwne” lub „trudne”. To pozwala utrzymać iluzję bezpieczeństwa i bliskości, ale kosztuje bardzo dużo psychicznie.





Objawy działania wewnętrznego gaslightera w dorosłości


  • Nieustanne wątpliwości: „Czy to naprawdę się wydarzyło?”, „Czy to ja zawiniłem?”

  • Poczucie zagubienia i dezorientacji: trudność z oceną sytuacji, brakiem spójnego obrazu siebie.

  • Trudności w relacjach: przyciąganie partnerów, którzy powielają wzorzec gaslightingu; ciągłe szukanie potwierdzenia z zewnątrz.

  • Trudność z wyrażaniem emocji: częste przepraszanie, tłumienie złości, automatyczne przyjmowanie winy.

  • Zaniżona samoocena i poczucie bezradności.


Jak z tym pracować? – podejście terapii schematów


Terapia schematów traktuje wewnętrznego gaslightera jako odrębny tryb (mode), który można zidentyfikować, zrozumieć i osłabić. Oto kluczowe strategie:




Obraz Alexa z Pixabay
Obraz Alexa z Pixabay

1. Ograniczone rodzicielstwo (limited reparenting)


Terapeuta dostarcza pacjentowi tego, czego zabrakło w dzieciństwie: akceptacji, walidacji, empatii. Pomaga odbudować zaufanie do własnych emocji i odczuć.


2. Mapowanie poznawcze (cognitive mapping)


Wspólnie z terapeutą pacjent identyfikuje:

  • skąd się wziął tryb gaslightera (np. krytyczny rodzic),

  • co go aktywuje (np. błąd, krytyka),

  • jakie myśli i emocje wywołuje,

  • jak wpływa na zachowanie.

Tworzy się mapa działania trybu, co zwiększa samoświadomość i umożliwia interwencję.


3. Dialogi na krzesłach (chair dialogues)


Pacjent „rozmawia” z gaslighterem jako zewnętrznym bytem, siadając na osobnym krześle i odgrywając różne role. Celem jest rozdzielenie siebie od destrukcyjnego trybu i budowanie głosu Zdrowego Dorosłego.


4. Reskrypcja wyobrażeniowa (imagery rescripting)


Pacjent wraca wyobrażeniowo do bolesnych wspomnień i wprowadza tam Zdrowego Dorosłego, który interweniuje, chroni, waliduje i wspiera Dziecko. To transformuje emocjonalne znaczenie dawnych doświadczeń.


5. Uważność, praca z ciałem, listy, bajka?


Ćwiczenia pomagające odzyskać kontakt z ciałem i emocjami pozwalają odzyskać sprawczość.



  • List do wewnętrznego gaslightera: Napisz list, w którym konfrontujesz jego głos. To rytuał odzyskiwania głosu i granic.


  • List do siebie jako dziecka: Napisz do siebie z perspektywy Zdrowego Dorosłego. W liście możesz użyć prostych słów: „Wiem, że wtedy było ci bardzo trudno. Nie byłeś dziwny – byłeś sam. Teraz już nie jesteś.”


  • Bajka z czułym przedmiotem (np. kocyk, miś): Zainspiruj się Bajką - Co powiedział tata i Miłość autor : Astrid Desbores i napisz sobie kartkę, zrób zdjęcie na którym mogłyby widnieć słowa :


    „To, co cię boli, nie jest dowodem, że jesteś zepsuty. To znaczy, że coś ważnego zostało zranione.” Przeczytaj sobie bajkę, weź misia, otul się kocykiem, i powiedz na głos z Pespektywy Zdrowego Życzliwego Opiekuna „To, co czujesz, ma znaczenie” – przestań wierzyć w głos gaslightera.


Podsumowanie


Wewnętrzny gaslighter to nie „cecha charakteru”, tylko mechanizm obronny z przeszłości. Można go rozpoznać, osłabić i przestać mu wierzyć. Terapia schematów oferuje konkretne narzędzia, które pomagają odzyskać zaufanie do siebie i swojego emocjonalnego kompasu. To proces odzyskiwania zaufania do siebie, zdrowych granic i emocjonalnej autonomii. Terapia schematów daje konkretne, sprawdzone narzędzia, by ten destrukcyjny tryb rozpoznać, osłabić i wzmocnić Zdrowego Dorosłego


Wpis na podstawie Materiałów edukacyjnych na podstawie prezentacji i webinaru „The Inner Gaslighter Mode” – dr Offer Maurer (2025).

 
 
 

Comments


bottom of page